Seminarium z Patrycją Kowalczyk!

Zdjęcia już mam, to i notkę w końcu mogę pisać!

Jak zaplanowałam, w poprzedni weekend (28-29.06) pojechałam odwiedzić stare strony. Niegdyś w Koszalinie, a właściwie pod Koszalinem, nad jednym z jezior, spędzaliśmy z Barkasem pół wakacji. Dwa lata temu się to zmieniło, stąd moja wielka tęsknota za zachodniopomorskim. Zobaczywszy seminarium z dopiskiem obedience nie zastanawiałam się długo - super okazja by w końcu odwiedzić jeziorko i znajomych!

PKP :)))

Podróż z mojego miasta do samego Koszalina trwała cztery godziny. Pomimo, że Barkas był atrakcją pociągu i każdy kto przechodził chciał go głaskać, było całkiem zacnie. Pierwszy dzień spędziliśmy nad jeziorkiem

Barko i Molly

A pobyt nad jeziorkiem generalnie go odmóżdżył, bo na seminarium nie miałam swojego psa :D Pomijając fakt, że Barkas nie jest (i nie będzie) kastrowany, a suczka w cieczce/przed cieczką namieszała mu w głowie, i tak zachowywał się jakby ktoś mi psa podmienił. Ten weekend spisujemy do rubryki "jak źle może być z moim psem" :D Rozpraszał się mega, a do tego był wredny. A w klatce to już w ogóle, kazał wszystkim spadać w obrębie metra, bo on tu śpi, bo on ma tu swoje rzeczy i wara od niego i koniec. 

Ten cholerny koziołek :D Foto by Anita Braun

Co prawda w niedziele było odrobinę lepiej, ale i tak to nie był pies, z którym mam przyjemność pracować na co dzień. Chodziłam prawie że w szoku. Fakt, miałam w tym też dużo udziału. I winy. Chodziłam niewyspana, do tego ostatnio bez przerwy choruję (chyba każdy widział na semi, że co chwilę łykałam leki :p), no i jeszcze... mój mózg też uciekł. Najlepsze akcje to na przykład - wydanie psu komendy na obrót w lewo, podczas gdy naprowadzam go do ósemki tyłem. Jeszcze lepsza - rzucić pasztetem zamiast koziołkiem z hasłem aport :D

Fot. Alicja Andrukajtis

Z plusów: 

Widziałam błędy innych psów w stosunku do mojego psa. Kiedyś widziałam Barkasa jako tego najgorszego, ale teraz jestem całkiem ogarnięta w kontaktach międzypsich. Bo dziwne, gdyby Barko nie reagował, gdy inny pies się w niego wpatruje i nie spuszcza wzroku przez dwie minuty :D

Drugi ważny plus - super atmosfera! Naprawdę, świetnie się pracowało przy tak wyluzowanych ludziach. A spanie na domkach pod Gościnem, i ta wycieczka na plaże podczas deszczu - best.

Kolejny plus - wiem, że umiem sobie z nim poradzić w takich sytuacjach. I dostałam zalecenie by po prostu częściej go brać w miejsca, gdzie na małym kawałku ziemi jest mnóstwo psów i jeszcze wszystko jest obsiusiane :P 

Stan umysłowy mojego psa przez te dwa dni :P 

Upadek na dno jest czasem potrzebny, żeby później wybić się niesamowicie wysoko. Tak więc nie załamujemy się, walczymy dalej! 

Jak zwykle, ogłoszenia wyjazdowe: po szóstym lipca wyjeżdżam na kilka dni do Olsztyna, po jedenastym lipca wyjeżdżam na kilka dni do Gdyni, dziewiętnasty i dwudziesty lipca spędzę nad jednym z mazurskich jezior, no i oczywiście zawitam na DCDC sopot. Jeszcze zobaczymy, czy z psem czy bez psa. Chciałabym w końcu "wyżyć się" fotograficznie, a poświęcając uwagę i psu i aparatowi jest z tym ciężko.