O tym, jak w moim mieście nie można wyjść na spacer.

Dzisiaj, niedziela, godzina czternasta. Słońce odrobinę świeci, śniegu brak, a temperatura w okolicach zera. Całkiem dobre warunki na pójście w końcu na trening. Mieszkam w takim miejscu, że otaczają mnie dwa niewielkie parki i jeden większy. Ponadto mam ogrodzone boisko z trawką pod nosem. Żyć nie umierać? Nie sądzę.
Z pozytywnym nastawieniem biorę kilka smakołyków, mopa i kilka frisbiczków. Ubieram też nowe buty, żeby je 'rozchodzić'.  Przychodzimy na polankę, 'Barko siadaj, okej, leć', gdy Geniusz sobie sobie śmiga, ja wyjmuję dyski i rzucam sobie kilka rzutów. W końcu przywołuję piesa, robimy trochę chodzenia przy nodze, trochę szarpania mopem i na koniec trochę szarpania dyskami i króciutkie rzuty. Pies spisuje się całkiem nieźle, chociaż jak zwykle nie chce puścić dysków, a gdy próbuję chwycić dysk tak, by był pionowo, pies pisnął z bólu (ale według weterynarza nic niepokojącego nie ma z zębami ani z dziąsłami i rzeczywiście stan zębów wydaje się być wzorowy jak na niespełna dziesięciolatka). Drugim razem przy takiej samej sytuacji już nie piszczy. To jest jednak temat rozważań na inną notkę.
Zaczyna kropić, więc zbieramy się do domu. Będąc na chodniku czuję grubą warstwę 'czegoś' na podeszwie. To coś okazuje się być kupą. I to nie jedną.
I to nie pierwsza taka sytuacja. Zdarza mi się to ZA KAŻDYM razem. Moje miasto może brać udział  w konkursie na najbardziej zagównione miasto z gwarancją wygranej.
I nie dziwię się zwykłym zjadaczom chleba 'wieszania psów' na psiarzach.
Krótka piłka.
Masz psa? Sprzątaj po nim!

Spotkałam się już kilka razy z psimi 100dniowymi wyzwaniami. Zazwyczaj jest to wykonanie iluśtam psich sztuczek w ciągu tego czasu.

Stwierdziłam, że zaszaleję i też je podejmę.

Absolutnie nie w kontekście sztuczek, Barkas zna ich miliony.

Natomiast w kontekście "ŁOGARNIJ BARŁKO" - jak najbardziej.

Do tego wyzwania zaliczają cztery poziomy realizowane w tym samym czasie, dzięki czemu się uzupełniają i wzmacniają. Są to:

a) Poprawianie więzi z przewodnikiem (przyznaję się bez bicia, zawiniłam)

b) Jeszcze lepsza resocjalka

c) Przywołanie i rozproszenia (daję w jednym punkcie, bo oba aspekty mamy połowicznie przerobione)

d) Opieka zdrowotna (łapy, kręgosłup i zęby, zamierzam po prostu latać po weterynarza dopóki jakiś mi nie powie, że pies jest chory. Bo wszyscy dotychczasowi widzą w nim zdrowego, wysportowanego psiaka. A ja wiem, że tak nie jest.)

Relacja ze stu dni naprawczych będzie pojawiała się co 20 dni. ;)

A może Wy podejmiecie wyzwanie?